Σαν Σήμερα 20-12-1981 [Η ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΤΗΣ ΘΥΡΑΣ-3]

ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΤΗΣ ΚΑΤΑΛΗΨΗΣ

Η κατάληψη ενός αντίπαλου πυρήνα φάνταζε κάτι το αδύνατο, ακόμα κι εκείνη την εποχή.

Ο ΛΑΟΣ του ΠΑΟΚ όμως, ήταν τότε πολύ δυνατός και υπό τις οδηγίες του μεγαλύτερου αρχιστράτηγου που έχουν αναδείξει ποτέ τα ελληνικά γήπεδα, του Μάκη, γινόταν ακόμη δυνατότερος. Ήταν έτοιμος όχι απλά να δεχτεί πρόθυμα οποιαδήποτε πρόκληση, αλλά ακόμη και να δημιουργεί προκλήσεις για τον ίδιο του τον εαυτό.

Με ένα σχέδιο λοιπόν ασύλληπτης στρατηγικής το οποίο το χαρακτήριζε η απλότητα και η λογική, η κατάληψη της θύρας 3 φαινόταν παιχνιδάκι. Η βρώμα είχε κυκλοφορήσει από στόμα σε στόμα και από την αρχή σχεδόν της εβδομάδα όλα έδειχναν ότι το παιχνίδι αυτό θα ήταν ιστορικό. Έτσι όσοι μπορούσαν προμηθεύονταν εισιτήρια για τη θύρα 3, ενώ άλλοι άλλαζαν με μαρκαδόρο τη θύρα πάνω στο εισιτήριο και άλλοι ήρθαν στο γήπεδο με εισιτήρια άλλων θυρών. Έτσι η θύρα 3 είχε αποκτήσει ήδη υπεράριθμα εισιτήρια και η μαγκιά ήταν πλέον στο ποιος θα μπει νωρίτερα στο γήπεδο για να έχει το πάνω χέρι.

Το σχέδιο ήταν πραγματικά μεγαλοφυές. Το μόνο που χρειαζόταν ήταν πειθαρχία και αυτή στο ΛΑΟ του ΠΑΟΚ περίσσευε τη συγκεκριμένη εποχή. Έτσι στόμα με στόμα διαδόθηκε πως για πρώτη φορά θα γινόταν πορεία προς το Χαριλάου. Παρόλο που ήταν η πρώτη φορά που γινόταν πορεία από ΠΑΟΚτσήδες στη Θεσσαλονίκη, υπήρχε αξιοζήλευτη οργάνωση από εκατοντάδες ΠΑΟΚτσήδες που έτρεξαν πρόθυμοι να δεχτούν την πρόκληση που οι ίδιοι έβαλαν στους εαυτούς τους. Η πορεία ήταν υποδειγματική. Ο Μάκης είχε ζητήσει από όλους να είναι ήρεμοι ώστε να περάσουν απαρατήρητοι για να μην έχουν προβλήματα με την αστυνομία. Άλλωστε και η διαδρομή που επέλεξε ήταν μέσα από στενά και σοκάκια, ώστε να περάσει απαρατήρητη η πορεία και να φτάσει στο γήπεδο χωρίς καμιά καθυστέρηση και χωρίς καμιά απώλεια. Έτσι, ακολουθώντας μια περίεργη διαδρομή, οι ορδές των οπαδών μας έφτασαν στο γήπεδο ώρες πριν το παιχνίδι από την οδό Γιάννη Αγγέλου και σαν χείμαρρος παρέσυραν τους πορτιέρηδες και τις πόρτες που μόλις είχαν ανοίξει, καταλαμβάνοντας την κερκίδα των σκουληκιών.

Βέβαια τα σκουλήκια ούτε που είχαν αντιληφθεί τι είχε γίνει κι έφταναν αμέριμνοι στο γήπεδο σα να πήγαιναν για πικ-νικ. Σε καμιά περίπτωση δεν ήταν έτοιμοι για μάχη, όπως ποτέ δεν ήταν άλλωστε, αφού δεν είναι πολεμιστές. Έμπαιναν λοιπόν κάποιοι και στη θύρα 3 και με έκπληξη διαπίστωναν το τι είχε γίνει Οι ΠΑΟΚτσήδες δεν τους πείραζαν. Τους άφηναν απλά να ζουν με την αγωνία για το άμεσο μέλλον τους. Ο ασπρόμαυρος κλοιός όλο και έσφιγγε γύρω τους, έτοιμος να τους πνίξει. Κάποια στιγμή λοιπόν, η κερκίδα της θύρα 3 γέμισε και ο Μάκης με μια μόνο κίνηση του χεριού του, έδωσε το σύνθημα :

"Κάντε λίγο πιο εκεί, ρε σεις να πούμε" είπε, και τα σκουληκάκια που ήταν μαζί μας στη θύρα 3 βρέθηκαν εντός του αγωνιστικού χώρου για να γλιτώσουν τα χειρότερα.

Σαν τα κατσίκια πηδούσαν να σωθούν μέσα στο ίδιο τους το σπίτι και κατέληξαν φυσικά σε άλλη κερκίδα του ίδιους τους του γηπέδου.

Πηγή : Εφημερίδα ΠΑΟΚΤΣΗΣ, Φύλλο 233, 13-10-2000

ΟΙ ΠΡΟΕΚΤΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΘΕΜΑΤΟΣ

Με αυτόν λοιπόν τον πολύ απλό τρόπο, ο ΛΑΟΣ του ΠΑΟΚ έγραψε ιστορία. Βεβαίως από τότε (όπως και ορισμένες φορές παλιότερα), έχουμε κάνει αρκετές φορές κερκίδα στη θύρα 3, όπως στους αγώνες που ο Απόλλωνας Καλαμαριάς χρησιμοποιούσε σαν έδρα το Χαριλάου, αλλά και με τα σκουλήκια αντίπαλο, τη χρονιά 1984-85 που πήραμε το πρωτάθλημα.

Επειδή όμως τότε η είσοδος μας έγινε νομιμότατα με εισιτήρια για τη συγκεκριμένη θύρα, δεν αναφέρουμε τις περιπτώσεις καν. Μένουμε σ' εκείνη την πρώτη φορά που η κατάληψη έγινε καθαρά με τη μαγκιά μας. Η μαγκιά αυτή είναι που μένει στην ιστορία και που αποτελεί βαριά κληρονομιά για τους νέους. Η κατάληψη αυτή ισοδυναμεί με έναν τίτλο. Με έναν τίτλο που σε γεμίζει περηφάνια και σε κάνει να αισθάνεσαι ασύγκριτα, ανώτερος από όλους τους άλλους. Έναν τίτλο που ξυπνάει ευχάριστες αναμνήσεις στους παλιούς, ενώ ανοίγει τα μάτια στους νέους. Τους ανοίγει τα μάτια και τους εξηγεί ότι από τη στιγμή που θέλουν να λέγονται ΠΑΟΚτσήδες, πρέπει να κάνουν το παν ώστε να είναι καλύτεροι από όλους τους άλλους. Πρέπει να αισθάνονται ανώτεροι από όλους και να το δείχνουν κάθε στιγμή.

Όσο για τους καημένους συμπολίτες μας που ακόμη δεν έχουν ξεπεράσει το σοκ αυτής της κατάληψης και που εδώ και 21 χρόνια βράζουν στο Ζουμί τους, ας πρόσεχαν. Μπορεί λοιπόν η ελληνική αστυνομία από το 1981 να έχει κάνει άλματα προόδου. Μπορεί στη ζεστή της αγκαλιά αυτά τα κοτόπουλα να αισθάνονται ασφάλεια όταν και όποτε αποφασίζουν να πάνε στο γήπεδο. Μπορεί τα χρόνια να άλλαξαν και να μη μπορεί ένας άνθρωπος να εξωτερικεύσει εύκολα το τι νιώθει, ούτε να αποδείξει εύκολα το τι αξίζει. Μπορεί να αναθάρρησαν και να τολμάνε να φοράνε κασκόλ ακόμη και 200 μέτρα από το Χαριλάου (μακρύτερα ακόμη δεν μπορούν), όμως κατά βάθος παραμένουν ίδιοι. Παραμένουν τα ίδια σιχαμερά ερπετά που έτρεχαν τότε να σωθούν. Παραμένουν τέτοιοι που σε κάνουν με την πρώτη ματιά να νιώθεις ανώτερός τους.

Ας ασχολούμαστε λοιπόν μόνο μια μέρα το χρόνο μαζί τους και πολύ τους είναι. Άλλωστε και η καζούρα της επόμενης μέρας έχει χάσει πλέον την ουσία της από τότε που έπεσαν στη Β' Εθνική.

Σαν Σήμερα [Μέρος 2ο] 6-12-87

Κυριακή 6 Δεκεμβρίου 1987 ΠΑΟΚ-gay-bros 6-1! στις Σέρρες

Στις Σέρρες (λόγω τιμωρίας της ΤΟΥΜΠΑΣ) ο ΠΑΟΚ κατατρόπωσε την ομαδουλα του δημοσiου με εξάρα. Έτσι ο αρχιαπατεώνας Κοσκωτάς και ο περιοδεύων θίασός του κατρακύλησε στην τελευταία θέση της βαθμολογίας!

Για μερικούς το ματς της δεκαετίας. Για μας (μαζί με τέσσερα - πέντε ακόμη) το ματς του ΑΙΩΝΑ. Και αναφερόμαστε ασφαλώς στο αξέχαστο 6 - 1 του ΠΑΟΚ επί του Ολυμπιακού. Ένας αγώνας που έγινε στις Σέρρες (ήταν τιμωρημένn η

ΤΟΥΜΠΑ με 2 αγωνιστικές για σχεδόν ανύπαρκτα επεισόδια στη Λιβαδειά), αλλά η νεόπλουτη ομάδα του αρχιαπατεώνα Κοσκωτά ήταν συνεπής στο ραντεβού της: Αυτό της συντριβής και της ταπείνωσης από τη νεανική ομάδα του ΠΑΟΚ, η οποία με αρκετούς νεοαποκτηθέντες ποδοσφαιριστές (Λεοντιάδης, Σερέτης, Τσιπλάκης) αλλά και με τους "παλιούς", διοργάνωσαν πάρτι μπροστά στην εστία του δύσμοιρου Πλίτση, και μόλις στο 18' Βρέθηκαν προηγούμενοι με 3-0, στο ημίχρονο με 4 - Ο, ενώ η λύτρωση για τους χαϊδεμένους μπούληδες του Πειραιά ήρθε στο 90', όταν το "κοντέρ" είχε φτάσει ήδη στον αριθμό 6!

Το τι συνέβη στις κερκίδες του γηπέδου των Σερρών, είναι

φυσικά υπεράνω κάθε φαντασίας. Ο ΛΑΟΣ του ΠΑΟΚ, με αναμμένους αναπτήρες, απαιτούσε από τους παίκτες "κατοστάρα - εκατό", ενώ το κερασάκι στην τούρτα ήταν ότι μετά απ' αυτή την ήττα ο περιοδεύων

θίασος του Κοσκωτά βρέθηκε στην τελευταία θέση της βαθμολογίας, ισόβαθμος με Παναχαϊκή και Διαγόρα, έχοντας όμως

χειρότερη διαφορά τερμάτων (λόγω εξάρας) έπιασε πάτο!

Τα γκολ του ΠΑΟΚ: 6' Μπάνον, 14' Μαυρομάτης, 18' Σίγγας, 42' Μπανιώτης, 75' και 89' Μπορμπόκης. Και η σύνθεση: Γκιτσιούδης, Καραγεωργίου, Σκαρτάδος, Σίγγας, Μπανιώτης, Μαυρομάτης, Μπορμπόκης, Σερέτης (65' Τσιπλάκης), Μπάνος (61' Ιορδανίδης), Λεοντιάδης, Αλεξανδρίδης .

Στον αγώνα κόπηκαν παρά τη Βροχή 10.827 εισιτήρια (πληρότητα πάνω από 90% για το γήπεδο των Σερρών).

Σας καταθέτουμε από το αρχείο μας ένα άρθρο το οποίο δημοσιεύτηκε από την εφημερίδα ΦΙΛΑΘΛΟΣ

και πιο συγκεκριμένα από τη στήλη ο «ΑΠΟΔΥΤΗΡΙΑΚΙΑΣ» τη Δευτέρα αμέσως μετά το παιχνίδι

ΠΑΟΚ – Ολυμπιακός 6-1 στις Σέρρες το 1987.

«Κύριοι νομίζω ότι ήρθε η ώρα να σταματήσει αυτό το παραμύθι για τον κόσμο του Ολυμπιακού,

τον κόσμο της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και όλων των άλλων. Για ποιο κόσμο του Ολυμπιακού μιλάμε όταν υπάρχει ο κόσμος του ΠΑΟΚ. Μου τα είπε ο Γιώργος Γεωργίου που ήταν προχθές στις Σέρρες, τα έμαθα και από άλλους Ολυμπιακούς που ήταν στο γήπεδο αυτοί οι φίλαθλοι του ΠΑΟΚ δεν έχουν ταίρι σε αυτή την υφήλιο.Μιλάμε δηλαδή για σχιζοφρένια, κάθε ΠΑΟΚτσης πρέπει να έχει και ένα τρελόχαρτο. Μέσα στη βροχή ξεκίνησαν 15.000 από τη Θεσσαλονίκη και έκαναν κατάληψη στις Σέρρες. Και όχι μόνο παιδάκια 15 χρονών αλλά από 30 και πάνω. Μέσα στο κρύο και το χιονόνερο μπήκαν γυμνοί μέσα στο γήπεδο κρατώντας ένα μπουκάλι ουίσκι από τα πιο φθηνά της αγοράς. Ρωτήστε τον Μπονόβα, τον Αποστολάκη, τον Τόγια, τον Αλεξίου και τους καινούριους που πήγαν στον Ολυμπιακό πως ένοιωσαν όταν βγήκαν από την καταπακτή στο γήπεδο. Που να παίξεις μπάλα, με τους οπαδούς του ΠΑΟΚ, πάνω από το κεφάλι σου. Πήγαινε ο Τόγιας να κάνει αράουτ και του έφευγε η μπάλα από τα χέρια. Έβλεπε κάτι σκατόφατσες σκαρφαλωμένους στα κάγκελα να βγάζουν αφρούς από το στόμα, λες και είχαν επιληψία και του έφευγε του ανθρώπου η ψυχή. Και όταν λέμε ότι οι οπαδοί του ΠΑΟΚ φωνάζουν, δεν μιλάμε ότι φωνάζουν 500 και 1000 άτομα. Φωνάζει ΟΛΟ το γήπεδο τα ίδια ακριβώς συνθήματα που τα έχουν σημειωμένα σε χαρτάκια στις παλάμες τους. Ρωτήστε και τον Σταύρο τον Κοσκωτά, που ήταν προχτές στις Σέρρες.Ρωτήστε και τους μπράβους του, κάτι δίμετρους 200 κιλά ο καθένας που τους έπιασε ευκοίλια από τον φόβο τους. Όταν το σκορ έγινε 5-1 οι μισοί ΠΑΟΚτσήδες άναψαν κεριά και οι άλλοι μισοί τους αναπτήρες. Αυτοί με τα κεριά φώναζαν τραβηχτά “Εεεεελεος” και οι άλλοι μισοί με τους αναπτήρες απαντούσαν κοφτά με τα μάτια τους πεταμένα έξω “Θάνατος” Έλεος-Θάνατος Έλεος-Θάνατος, μιλάμε ότι το Δαφνί δεν τους δέχεται για εισαγωγή. Αυτός ο φουκαράς ο Γούναρης, έκανε τάματα στην Παναγία, στον πάγκο που καθόταν.Τι δεν άκουσε ο Γιάννης προχτές στις Σέρρες. Αλλά η πλάκα είναι ότι αυτοί οι οπαδοί του ΠΑΟΚ δεν λογαριάζουν ούτε τη δική τους διοίκηση και κανένα παράγοντα της ομάδας. Τη μια στιγμή φώναζαν στον Κοσκωτα

“Μαφία - μαφία σ’ αρέσουνε τα τρία” και αμέσως μετά ξεφώνιζαν τον Σαββίδη “Χάρη Σαββίδη είσαι μεγάλο αρχίδι”.Το μαύρο-άσπρο θέλουν να βλέπουν οι άνθρωποι τίποτα άλλο. Για αυτό σας λέω ποιος κόσμος του Ολυμπιακού, του Παναθηναϊκού και της ΑΕΚ. Να σταματήσει λοιπόν αυτό το παραμύθι ότι η δύναμη του Ολυμπιακού είναι ο κόσμος του. Και πηγαίνετε καμία βόλτα στην Βόρεια Ελλάς. Από τη Θεσσαλονίκη μέχρι την Αλεξανδρούπολη έχουνε κρεμασμένα κασκόλ και σημαίες του ΠΑΟΚ.

Σαν Σήμερα [Μέρος 1ο] 6-12-86

Σάββατο 6 Δεκεμβρίου 1986 αεκ-ΠΑΟΚ 1-2.Νεκρός οπαδός της αεκ!

αεκ-ΠΑΟΚ 1-2

Πριν το παιxviδι σε ενέδρα αεκτσήδων και γαυρων, δολοφοvεiται ένας οπαδός τnς ΑΕΚ, vομiζοντας πως είναι ΠΑΟΚτσής επειδή φορούσε ασπρόμαυρο πουκάμισο! Μέσα σε κόλαση στο γηπεδο, ο ΠΑΟΚ κερδίζει την αεκ και ο Γερμανάκος σώζει τους γnπεδούχους από σίγουρο γκόλ 90' με σκαvδαλώδn τρόπο!

Τι είχε συμβεί;

Συνέβη ένα πραγματικά απίστευτο, όσο και κωμικοτραγικό γεγονός, ένα γεγονός που ποτέ κανένας ΠΑΟΚτσής δεν πρέπει να λησμονήσει. Ήταν λοιπόν λίγες ώρες πριν τον αγώνα ΑΕΚ - ΠΑOK στο Ολυμπιακό Στάδιο (το οποίο χρηαιμοποιούσε τότε η ΑΕΚ

σαν έδρα), όταν ομάδες ΑΕΚτσήδων και Ολυμπιακών έσπευσαν στο σταθμό Λαρίσης για να επιτεθούν στους οπαδούς του ΠΑOK που επρόκειτο να καταφθάσουν για τον αγώνα.

Τα....φιλαράκια γαυροι+αεκάκια μαζί

Έγιναν κάποιες μικροσυμπλοκές αρχικά, ώσπου σε κάποια ανύποπτη στιγμή ένας αεκτσής κι ένας γαυρος (Σακκάς και Πρεβενιός τα ονοματάκια τους) μαχαίρωσαν εν ψυχρώ έναν άλλον αεκτσή (τον Ζωντό), νομίζοντας πως είναι οπαδός του ΠΑΟΚ, επειδή φορούσε ασπρόμαυρο πουκάμισο!!! Μέσα στον φανατισμό και την τύφλα τους έβγαλαν μόνοι τους τα μάτια τους! Αναλογιστείτε μόνο πως το θύμα, θα μπορούσε κάλιστα να είναι κάποιος από μας. . .

Και η γνωστή διαστρέβλωση των αθηναίων

'Οταν έγινε γνωστή n ταυτότητα του νεκρού, η γνωστή αθηναϊκή παραπληροφόρηση άφησε να εννοηθεί πως οι δολοφόνοι ήταν οπαδοί του ΠΑΟΚ! Έτσι, λίγες ώρες αργότερα στον αγώνα, το γήπεδο δονούνταν απ' τις ιαχές "Βούλγαροι" και από τα άλλα γνωστά και εμετικά συνθήματα.

Η απάντηση σε όλα αυτά, δεν θα μπορούσε να είναι άλλη από τη νίκη του ΠΑΟΚ στον αγώνα οποίος αιφνιδίασε την δήθεν "οργισμένη" αντίπαλό του, και μόλις στο 4' βρέθηκε να προηγείται με 2 – Ο

(Αλεξανδρίδης στο 2', Μαλιούφας στο 4'), η ΑΕΚ μείωσε κι 1 αυτή γρήγορα (Πατίκας στο 8'),αλλά ο ΠΑΟΚ όχι μόνο κράτησε δυνατά, αλλά λίγο έλειψε να πετύχει και τρίτο γκολ σε αντεπιθέσεις - φαρμάκι στο δεύτερο ημίχρονο, με αποκορύφωμα τη φάση του 90', όταν ο Αλεξανδρίδης έχοντας ντριπλάρει την άμυνα της ΑΕΚ και τον τερματοφύλακα Παπαδόπουλο ήταν έτοιμος να στείλει τη μπάλα στα δίχτυα, αλλά ο Γερμανάκος

σφύριξε τη λήξη του αγώνα!!!

Για την ιστορία, η σύνθεση του ΠΑΟΚ: Τερζής. Τσουρέλας, Αλαβάντας, Ψαρράς, Μπανιώτης, Μαυρομμάτης, Μπορμπόκης (49' Καρασα66ί- δης), Μαλιούφας, Αλεξανδρίδης, Παπαϊωάννου (70' Καραγεωργίου), Βασιλάκος.

Σαν Σήμερα 4-12-1988

2μερη εκδρομή σε τάφο του ινδού(μπάσκετ) και λειβαδειά(ποδόσφαιρο)

Διπλό μες στο Λονδίνο, ΠΑΟΚ ολέ, ολέ...[30-11-12]

Crvena Zvezda 0-2 PARTIZAN [26-11-12]

Σαν Σήμερα 25-11-84

1984-85(25/11/1984) αιγάλεω-ΠΑΟΚ 1-2

Πέρασαν κιόλας 17 χρόνια από τότε που το Αιγάλεω ήταν στην Eθνικn κατnγορία.

Tnv τελευταία χρονιά που ο ΠΑΟΚ έπαιξε με τnv ομάδα της Αθnνας, πnρε και το πρωτάθλnμα.

λόγω του γεγονότος ότι ο ΠΑΟΚ ήταν τιμωρημένoς στο μπάσκετ και την αγωνιστική παίζαμε

στην Λάρισα με τον ιωνικό Νικαίας κάναμε τnν εκδρομή διήμερη. Ένα πούλμαν από την θΥΡΑ 4

ξεκίνησε το Σάββατο το πρωί (10.00) από την Καμάρα.

Φτάσαμε στην Λάρισα κοντά στις 1 μ.μ.

Αμέσως μόλις μας αντιλήφθηκαν οι φίλοι μας οι Λαρισαίοι, που "έβγαζαν σπυριά” όταν μας

έβλεπαν η άκουγαν για μας, έγινε μια μικρή σύρραξη. Μετά από την επέμβαση της αστυνομίας,

μπήκαμε στο γήπεδο. Ο ΠΑΟΚ πολύ ανώτερος από τον Ιωνικό, πήρε την νίκη. Αφού τελείωσε

το ματς, μπήκαμε στο πούλμαν και ξεκινήσαμε για την Αθήνα. Βλέποντας ότι θα φτάσουμε νωρίς,

ο αρχηγός (Μάκης Μανάβης) πήρε το μικρόφωνο και κοντά στις 12 το βράδυ είπε:

«Ακούστε λίγο ρε, να πούμε. Επειδn να πούμε , είναι πολύ νωρίς για να φτάσουμε στηv Αθnνα,

θα κάνουμε μια στάση να πούμε, στη Λαμία, τρεις ωρίτσεςΙ Ακούστε, να είστε, να πούμε, προσεκτικοί

στις κινnσεις σας και να μn δώσουμε δικαίωμα μέσα στη Λαμία. Δε θα συγχωρέσω κανένα παρατράγουδο,…λέω,... με καταλάβατε να πούμε; . ..»

Έτσι αφού φτάσαμε στη Λαμία άλλοι εδώ, άλλοι εκεί, απλωθήκαμε μέσα στην πλατεία και

κάναμε... βόλτες !. Στις 3 π.μ. μαζευτήκαμε στο πούλμαν. Η απώλεια μας ήταν ένα άτομο,

ο Αγάπιος, τον οποίο συνέλαβε n αστυνομία. Ο αγαπιoς κάνοντας βόλτα μέσα στη Λαμία,

βρήκε ένα μαγαζί το οποίο πάνω είχε σημαίες διαφόρων χωρων.σκαρφαλωνοντας στα στορια,προσπαθησε να πάρει τη σημαία της Αγγλίας,και εκείνη την ώρα περνούσε περιπολικό,

τον είδε και τον συνέλαβε. Ο Μάκης έγινε έξω φρενών αφού ενώ οι 49 δεν δώσαμε δικαίωμα

ο ένας έδωσε! Αμέσως αντιπροσωπεία με τον Μάκη και άλλα τρία άτομα πήγαμε στο τμήμα και

με πολύ ...πρόλογο... αλλά και λόγω του ότι ο Αγάπιος είχε καθαρό ποινικό μnτρώο, n αστυνομία

έκανε τις απαραίτnτες συστάσεις , τον άφησε και μπήκαμε στο πούλμαν,

αναχωρώντας για Αθήνα. Αυτά που δεν άκουσε ο Αγάπιος στnv αστυνομία τα «άκουσε» από

τον Μάκη.

Ξnμερώνοντας μπήκαμε στnv Αθήνα. Λίγο πριν το ΠΕΡΟΚΕ, δεχθήκαμε επίθεσn

από 15 περίπου άτομα, που προφανώς μας περίμεναν, με μπουκάλια και πέτρες. Κατεβήκαμε

από το πούλμαν και τους...κυνnγnσαμε

Αφού τελείωσε n... 'μανούρα' τραβήξαμε για το σύνδεσμο. Ήμασταν δε, από τους πρώτους που

φτάσαμε. Σε ελάχιστες ώρες άρχισαν να καταφτάνουν τα πούλμαν των υπόλοιπων συνδέσμων.

Η ΜΕΓΑΛΗ ΑΠΟΦΑΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΕΓΑΛΗ ΠΟΡΕΙΑ

Τα πράγματα nταν πολύ δύσκολα σχετικά με το πώς θα πάμε στο Αιγάλεω. Ο ηλεκτρικός δεν

βόλευε, ούτε ήταν λύση να μπαίνουμε λίγοι-λίγοι στα λεωφορεία του ΟΑΣΑ , γιατί όλοι ξέραμε

τι εστί έδρα Αιγάλεω.

Βλέποντας ο αρχηγός τη δυσκολία ετούτη, δίνει τη μοναδική λύση και λέει: «Γύρω στις 12 όλοι εδώ!

Θα πάμε με το...πόδι...»! Ψιλοτρελαθήκαμε!.Η απόσταση ήταν 10 με 15 χιλιόμετρα!. Αλλά τι να

Κάνουμε δεν υπήρχε άλλη λύση και έτσι γύρω στις 12:30 , ξεκινnσαμε περίπου 2 χιλιάδες άτομα την πορεία με το... "πόδι'.

Στο δρόμο ήμασταν μόνοι χωρίς την προστασία της αστυνομίας (όπως και σε όλα τα γnπεδα τότε).

Τη διαδρομn τη διανύσαμε (ομόνοια - Αιγάλεω) περίπου σε 3 ώρες. Στη διαδρομή συνέβησαν

πολλά...

Αξέχαστο γεγονός, όταν βγnκε κάποιος από ένα μπαλκόνι και μας πέταξε μια γλάστρα! Αφού

κρύφτηκε σαν τη γάτα... την... "πλnρωσε" όλη n γειτονιά... Πλησιάζοντας προς το Αιγάλεω,

διακριτικά, έκαναν τηv εμφάνιση τους περιπολικά της αστυνομίας.Ένα χιλιόμετρο πριν από το

γήπεδο και πριν μπούμε στην περιοχή του Αιγάλεω, ο αρχηγός ανέβηκε σε μια βάρκα, όπου χαρακτηριστικά, και ενώ κουνιόταν n βάρκα, βροντοφώναξε...

«ΑΚΟΥΣΤΕ ΝΑ ΠΟΥΜΕ ΝΑ ΣΑΣ ΠΩ. . ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΜΠΑΙΝΟΥΜΕ ΝΑ ΠΟΥΜΕ...ΠΡΟΣ

ΤΗΝ ΠΕΡΙOXH ΑΥΤΗ... ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΔΕ θΑ'ΝΑΙ ΤΌΣΟ ΕΥΚΟΛΑ!. ΝΑ ΞΕΡΕΤΕ ΝΑ

ΠΟΥΜΕ ΔΕ ΘΑ ΜΑΣ ΔΕΧΤΟΥΝΕ ΜΕ ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ ΚΑΙ ΦΙΛΙΑ.ΝΑ ΞΕΡΕΤΕ ΟΤΙ ΘΑ ΜΑΣ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΝΕ ΜΕ... ΜΑΧΑΙΡΟΠΙΡΟΥΝΑ. ΠΙΑΣΤΕΙΤΕ ΜΠΡΟΣΤΑ- ΜΠΡΟΣΤΑ ΑΛΥΣΙΔΑ»

Δεν πρόλαβε να τελειώσει την….ομιλία ο Μάκης και στα 100 μέτρα εμφανίζεται n αποστολή

Της ομάδας του ΠΑΟΚ. Έγινε χαμός! Ένα κουβάρι λαός, πούλμαν και το σύνθημα

«ΝΑΤΟΙ ΝΑΤΟΙ ΟΙ ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΕΣ» Κοντέψαμε να το τoυμπαρoυμε. Με δυσκολία το πούλμαν

μπόρεσε να φύγει και ξεκινήσαμε για το γήπεδο όπως μας είχε πει ο αρχηγός. Μπαίνοντας στο

Αιγάλεω έγινε... 'μακελειό.. Μάχες σώμα με σώμα! μέσα στα στενά του Αιγαλεω,κροτιδες,

καπνογόνα, κοτρόνες. Δεν μπορεί κανείς να φανταστεί τι γινόταν.

Τα γεγονότα στη Γένοβα πριν από λίγο καιρό δεν ήταν τίποτα μπροστά σε αυτή τη μάχn που

έγινε στο Αιγάλεω. Αξέχαστn n εμπειρία.

σε μια διαδρομή 1000 μέτρων, να βγαίνουν εκατοντάδες άτομα και να μας επιτίθενται με ότι είχαν πρόχειρο... Αλλά και εμείς δεν κάναμε πίσω σε καμία φάσn. Η λέξn που επικρατούσε ήταν "ντου”..

Με τnv επέμβασn τnς αστυνομίας μπορέσαμε και μπήκαμε στο γήπεδο, μέσα σε μια θύρα όρθιων.

Αλλά και εκεί τα επεισόδια συνεχίστηκαν με αμείωτη ένταση. Οι Αιγαλεώτες δεν μπορούσαν να πιστέψουν, το πώς καταφέραμε και μπήκαμε στο γήπεδο τους και πουλήσαμε τέτοια τρέλα

και μαγκιά.

Τα συνθήματα έδιναν και έπαιρναν. Ο αγώνας άρχισε και στο πρώτο nμιχρονο ο ΠΑΟΚ

προnγηθnκε 1-0. Στις αρχές του δεύτερου ημιχρόνου το Αιγάλεω μας ισοφάρισε και λίγο πριν

τελειώσει ο αγώνας ο ΠΑΟΚ κατάφερε να πάρει την νίκη σε μια από τις πιο δύσκολες έδρες τnς Ελλάδος, (2-1) Τα πανnγύρια έξαλλα! Τα συνθnματα: "NATOI ΝΑΤΟΙ ΟΙ ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΕΣ..

"ΘΑ ΓΙΝΟΥΜΕ ΚΑΛΑ ΘΑ ΒΑΛΟΥΜΕ ΜΥΑΛΟ ΟΤΑΝ ΘΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΤΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ ΑΥΤΟ"

έσειαν μια ολόκληρη περιοχή! Αξέχαστη στιγμή, μετά το τέλος του αγώνα, ήταν κατά τηv

αποχώρnσn από το γήπεδο.

Επειδή αυτό ήταν πολύ κοντά σε πολυκατοικίες, από τnv ταράτσα μιας εξ αυτών, ένας

απογοnτευμένος Αιγαλεώτnς μας πετάει μια "τουβλαρα" , Ως από θαύμα δεν θρnνnσαμε

θύματα και αυτό επειδn ακούστηκε μέσα στo λαό να φωνάζουν «Ανοίξτε, ανοίξτε»!

Η διαδρομn στo γυρισμό ηταv περίπου n ίδια όπως όταν ερχόμασταν από ομόνοια. Η διαφορά

όμως ηταv ότι, όταν πnγαιναμε στo Αιγάλεω ήμασταν περίπου 2 χιλιάδες ενώ όταν φεύγαμε,

γύρω στις 4 χιλιάδες!

Περίπου 2 χιλιάδες αθηναιοι/πειραιωτες ΠΑΟΚτσηδες θεώρnσαν σωστό να μnν έρθουν στην

Πορεία μαζί μας κατά τηv μεταβασn μας στo γnπεδο. Στο γυρισμό περάσαμε από τις φυλακές

του Κορυδαλλού. Τα συνθnματα έδιναν και έπαιρναν γιατί εκεί μέσα ηταv σίγουρα και

ΠΑΟΚτσnδες..

Φτάσαμε στηv ομόνοια με πολύ δυσκολία και μεγαλn κούρασn. Μπnκαμε στα πούλμαν όντας

όλοι «πτώματα», αλλά το γεγονός ότι n ΠΑΟΚαρα μας ηταv πρώτn στηv βαθμολογία, μας έκανε

να ξεχάσουμε και κούρασn και ταλαιπωρία.

ΠΗΓΗ:"ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΛΑΟΥ". ΤΑΣΟΣ ΤΕΡΖΙΔΗΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ ΜΕΤΡΟΣΠΟΡ

Σαν σήμερα 20-11-1994

1994-95 και συγκεκριμένα 20 Νοεμβρίου 1994.σκουλίκια-ΠΑΟΚ 0-4! Τα γκόλ:Τουρσουνίδης στο '21 & '56,Λαγωνίδης στο '60,Μπότσιεκ στο '90.

Λόγω επεισοδίων αρχικά το ματς είχε αναβληθεί(ΝΑΙ καλά θυμάστε.Ειναι το ματς που ο ΛΑΟΣ του ΠΑΟΚ είχε διακόψει και κυνηγούσε τα σκουλίκια ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΓΗΠΕΔΟ ΤΟΥΣ!

Συνθήματα κατα του "πρωθυπουργού".[23.10.2011]

Εδώ που μας φτάσατε θα τα ακούτε ΚΑΘΕ μέρα.


ΣΥΝΘΗΜΑΤΑ ΓΙΑ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟ by xambosg4

Θυμήσου τους φίλους που έφυγαν δεν έχεις τίποτα να χάσεις.[17.10.2011]

Θυμήσου τους φίλους που έφυγαν δεν έχεις τίποτα να χάσεις,οι νεκροί πεθαίνουν μόνο όταν τους ξεχάσεις...

Συνέντευξη Pablo Garcia [14.10.2011]

paokwebtv on livestream.com. Broadcast Live Free

-Για το αν θα θεωρούσε φυσιολογικό να λατρεύουν οι Ουρουγουανοί έναν Έλληνα, όπως λατρεύεται ο ίδιος στην Ελλάδα

Ο κόσμος στην Ουρουγουάη, είναι όπως εδώ οι Έλληνες. Γουστάρουν πολύ κάποιον ποδοσφαιριστή που είναι μαχητής και δυνατός, παθιάζονται με μία δυνατή διεκδίκηση της μπάλας ή ένα καλό φάουλ, παρά με πράγματα όπως να περάσεις τη μπάλα κάτω από τα πόδια του αντιπάλου. Υπάρχουν πολλοί ξένοι ποδοσφαιριστές που έχουν αγαπηθεί στην Ουρουγουάη, γιατί στην τελική η εθνικότητα δεν μετράει.

- Για το αν υπήρξαν τριβές ανάμεσα στις προσωπικότητες της ομάδας, αν ισχύει το "οικογενειακό κλίμα" στα αποδυτήρια του ΠΑΟΚ

Πιστεύω ανεξάρτητα με ότι γίνεται έξω από την ομάδα, δεν πρέπει να επηρεάζεται η απόδοσή μας στο γήπεδο, ήμουν σε ομάδες που έξω δεν υπήρχε αυτή η ενότητα, το έχουμε ζήσει και στις Εθνικές ομάδες αυτά τα πράγματα, όταν όμως μπαίνουμε μέσα στο γήπεδο, σκέφτομαι ότι ο άλλος δίπλα μου είναι ο αδερφός μου και ότι μαζί αγωνιζόμαστε για τον ίδιο σκοπό και αυτή πρέπει να είναι η σωστή νοοτροπία.

-Αν όταν η ομάδα έχει πέσει κάτω, εκείνος αναλαμβάνει πρωτοβουλία να τη σηκώσει...

Δεν είμαι σε θέση να αξιολογήσω αν προσφέρω κάτι τέτοιο, γιατί όταν είσαι μέσα σε μία ομάδα, δεν το βλέπεις αυτό, κι όπως έχω ξαναπεί, αυτή η έκφραση που έγινε τατουάζ, είναι ενός καθηγητή προπονητικής, ενός μεγάλου υποκινητή, που κάθε μέρα μας έβαζε διάφορα τέτοια μότο στον πίνακα ανακοινώσεων για να μας υποκινήσει. Εμένα αυτή η έκφραση μου έμεινε, αλλά όχι μόνο στο ποδόσφαιρο, αλλά στη ζωή επίσης. Το θέμα είναι ο κόσμος την ομάδας κα η διοίκηση να είναι σε θέση να αναλύσει αν έχω και τι έχω προσφέρει, εγώ το μόνο που ξέρω είναι ότι έδωσα το 100%, εγώ απλά κάθε φορά που είμαι μέσα, είμαι ένας ακόμα Ινδιάνος στο σύνολο.

- Για τη σχέση του με Ζαγοράκη - Βρύζα

Εγώ ήρθα με εντολή του Ζαγοράκη και του Βρύζα στον ΠΑΟΚ. Το ότι ήταν ποδοσφαιριστής είναι σημαντικό για μας, γιατί καταλαβαίνει τους ποδοσφαιριστές. Εγώ ποτέ σε καμία ομάδα πριν δεν είχα σχέσεις με πρόεδρους, είναι σημαντικό για μένα, που έχω μια καλή σχέση και με τον Ζαγοράκη και με τον Βρύζα.

- Για τους Έλληνες διαιτητές και τη βελτίωση του...Κάκου

Θέλω να πιστεύω ότι υπάρχει κάποιος δίκαιος. Ο διαιτητής στο παιχνίδι του Παναθηναϊκού, όταν είχα φύγει από το παιχνίδι, θεωρώ ότι παρορμητικά έδρασε, θεωρώ όμως, έχει βελτιωθεί πολύ. Αλλά εκτός από το καλό ή το κακό σφύριγμα, αυτό που μετράει, είναι η πρόθεση που μπορεί να υπάρχει για κάτι. Πιστεύω ότι κάποιοι σφυρίζουν καλά, άλλοι κάνουν λάθη, αλλά σημασία έχει να βελτιώνονται, όλοι πρέπει να προσπαθούμε να βελτιωνόμαστε. Κι εγώ έχω κάνω πολλά λάθη στην καριέρα μου, αλλά ποτέ δεν τραυμάτισα κάποιον, ποτέ. Υπάρχουν πολλοί ποδοσφαιριστές που επιμένουν στα ίδια λάθη, πιέζουν καταστάσεις και τελικά καταλήγουν να τραυματίζουν, αυτούς πιστεύω πρέπει να προσέχουμε. Πάντως αυτός ο διαιτητής τώρα τελευταία, μας έχει παίξει καλά.

- Για την αποχώρηση του Βιτόλο

Πιστεύω ότι ήταν προσωπική του επιλογή, δεν μου ζήτησε ποτέ τη γνώμη μου. Είχαμε κάνει καλό δίδυμο, εντάξει. Έτσι όμως είναι το ποδόσφαιρο, έφυγε ο Σάντος, έφυγε ο Μουσλίμοβιτς, έφυγε ο Βιτόλο, αύριο θα φύγω εγώ. Έτσι γίνεται και το ποδόσφαιρο πρέπει να συνεχίζεται. Οι παίκτες περνάνε, οι προπονητές περνάνε. Αυτό που θα μείνει για πάντα είναι το σύμβολο της ομάδας και ο κόσμος.

- Αν θα ολοκληρώσει την καριέρα του στον ΠΑΟΚ

Δεν ξέρω, αλήθεια. Από μικρός έχω δηλώσει οπαδός της Νασιονάλ, αυτή είναι η ομάδα μου εκεί, πάντοτε ήθελα να παίξω σ΄αυτή την ομάδα. Το γεγονός όμως ότι ήρθα στον ΠΑΟΚ και έχω ζήσει τις καλύτερες στιγμές στην καριέρα μου, με προβληματίζει. Πραγματικά κι εγώ θέλω να δω τι θα γίνει όταν θα έρθει εκείνη η μέρα. Τώρα ζω την κάθε μέρα και την κάθε Κυριακή ξεχωριστά. Σκέφτομαι καμιά φορά ότι αν είχα έρθει λίγο πιο νέος εδώ, και τα πόδια μου ήταν πιο δυνατά, όλα θα ήταν διαφορετικά. Καμιά φορά που μου ξεφεύγει κανένας παίχτης στο γήπεδο, λέω, γαμώτο! Να ήμουν λίγο πιο νέος να τον άρπαζα! Αλλά αυτό δεν μπορώ τώρα να το αλλάξω! Πρέπει να πάμε μπροστά με αυτό που έχουμε.

- Για την πολιτική του ιδεολογία και τα γενικά "πιστεύω" του

Δεν ξέρω πώς να το εξηγήσω, είμαι άνθρωπος που αν με φώναζε η πατρίδα μου να πάω στον πόλεμο θα το έκανα. Όλα τα τατουάζ μου κάτι σημαίνουν για μένα. Λείπει μόνο το όνομα του μικρού μου γιου και της γυναίκας μου. Σίγουρα στην εκκλησία δεν πιστεύω, πιστεύω ότι υπάρχει ένας θεός, κάτι πολύ μεγάλο, αλλά στην εκκλησία δεν πολύ πιστεύω. Είναι δύσκολο να μιλάω για αυτό. Είμαι αριστερός, αλλά φοράω τζιν Dolce Gabbana! Όμως η γυναίκα μου τα επιβάλλει, εμένα δε με ενδιαφέρουν οι μάρκες, αλλά αυτή μου τα αγοράζει και αυτά φοράω. Αυτή είναι η ιδεολογία μου, όταν πάω στο χωριό μου, μπορώ να είναι πολύ απλός, δεν θέλω τίποτα πάνω μου.

-Για το τι θα κάνει όταν τελειώσει το ποδόσφαιρο

Να φορέσω κοστούμι, δεν θα φορούσα ποτέ, δεν μου πάει. Υπάρχουν πρόεδροι και χωρίς κοστούμια. Δεν είναι για μένα όμως. Το να φορέσω τη φόρμα του προπονητή, με τραβάει. Έχω τις εμπειρίες, έχουν περάσει πολλοί προπονητές από την καριέρα μου, είναι κάτι που θα μου άρεσε να κάνω κάποια στιγμή, αλλά ειλικρινά δεν σκέφτομαι ακόμα καμία επιλογή, την πρώτη ήδη την απορρίπτω, η δεύτερη μου κάνει πιο πολύ, θα το σκεφτόμουν, όμως όχι τώρα. Τώρα θέλω σκέφτομαι ότι θέλω να παίζω ποδόσφαιρο, και όσο υπάρχει αυτό, δεν υπάρχει τίποτα άλλο.